Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Konopi [ IHAK ]
Przedstawia:
Opracowanie z cyklu: genitalial ficion.
Specjalne podziękowania DLA:
Roberta Rutkowskiego
Autora strony :
http://www.narkotyki.com.pl/
Cytat
http://www.narkotyki.com.pl/tematy/10.html
---- Marihuana obecnie sprzedawana to głównie odmiana zwana "skunem". Jest to roślina, uzyskana przez specjalne zabiegi hodowlane. Przez modyfikację genetyczną uzyskano w laboratoriach botanicznych z drzew monoploidalnych, poliploidalne.
Główna różnica jest w ilości chromosomów zawartych w genie, co decyduje o mocy "towaru" i różnych innych właściwościach. "Skun" ma kilkakrotnie więcej par chromosomów w genie. Jest to aspekt bardzo korzystny dla handlowców, bo taka odmiana jest o wiele mocniejsza i mniej trzeba zapalić, aby być "zjaranym". Przy tym taki "towar" jest dwukrotnie droższy od słabszego. ----.
wiecej takich kwiatków:
http://forum.hyperreal.info/index.php?t=msg&th=1076& start=0&rid=87
Projekt badawczy :
Tworzenie nowego gatunku z rodziny cannabeacae
Cel projektu.
Połączenie genomów Humulus lupulus i Cannabis sativa. Nowopowstały gatunek jako nie wymieniony w ustawie o zapobieganiu będzie mógł być legalnie uprawiany na terenie PRL. [ Polski Rydzykowo Leperowej ]
W opracowaniu przeprowadzono dogłębną analizę porównawcza rożnych metod otrzymywania nowych allopoliploidalnych gatunków roślin, szczególna uwagę zwracając przy tym na metody klasyczne.
Instytut [ IHAK ] jest z przyczyn natury moralno-geopilitycznych , nastawiony na organiczne metody hodowli (patrz: organic plant breeding -> oczywiście wszeteczne metody obleśnych manipulatorów róznież zostana opisane.. )
Ponieważ nasz instytut w chwili obecnej nie dysponuje wystarczającymi środkami finansowymi na badania, projekt ten znajduje się w fazie wstępnych analiz.
[ numer konta w NBP w stopce... będziemy wdzięczni za wszelkie nawet najdrobniejsze wpłaty ]
Wstęp.
Synteza gatunków. -> Tworzenie form allopoliploidalnych może być wykorzystane nie do syntezy zupełnie nowych form do, nie występujących w naturze.
W projekcie jako partnera do fuzji wybrano Humulus lupulus.
==============================================================================
Cześć pierwsza.
Rodzina Cannabaceae.
Systematyka i porównanie gatunków.
Konopiowate (Cannabaceae) - rodzina roślin zielnych (zazwyczaj pnączy) z rzędu pokrzywowców obejmująca gatunki występujące w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej.
Kwiaty
Drobne, rozdzielnopłciowe. Kwiat męski o pięciu pręcikach i pięciolistkowym okwiecie. Kwiat żeński o jednym słupku i zrośnętym okwiecie.
Mają silny zapach wydzielany przez gruczoły z olejkami eterycznymi. Nie mają soku mlecznego.
Gatunki.
Obrazek
Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus L.) 2n=20
Gatunek byliny z rodziny konopiowatych. Występował w stanie dzikim prawdopodobnie w południowej Europie, na Bliskim Wschodzie i w Ameryce północnej. Jednak uprawiany przez człowieka skolonizował (jako zdziczała roślina uprawna) strefę klimatów umiarkowanych i ciepłych całej Eurazji.
Łodyga
Płożąca się lub pnąca, o wielobocznym przekroju, z haczykowato wygiętymi włoskami na krawędziach. Dorastająca w stanie dzikim do 8 m (na plantacjach nawet do 12 m).
Liście
Naprzeciwległe, złożone o 3 do 5 klapach. Nasada sercowata, brzegi gruboząbkowane. Powierzchnia górna szorstka.
Kwiaty
Dwupiene. Męskie zebrane w wierchowate kwiatostany wyrastające wiechowatymi grupami z kątów liści. Kwiaty żeńskie nie posiadają okwiatu, tworzą kotkowate kwiatostany przypominające szyszki iglastych.
Kłącze
Silnie wykształcone, zwane karpą.
Biotop
W Polsce wilgotne zarośla, olsy i łęgi a także stare parki, ogrody i rudery. Występuje pojedynczo lub w skupiskach.
Chmiel japoński (Humulus japonicus) 2n=20 ?
gatunek podobny do chmielu zwyczajnego. Jednoroczny. Brak gruczołów z olejkami eterycznymi. Pospolicie sadzona roślina ozdobna.
Konopie siewne (Cannabis sativa L.) 2n=20
gatunek jednorocznej rośliny zielnej z rodziny konopiowatych, występująca w górach Ałtaj, Tien-Szan oraz na Zakaukaziu i w Afganistanie. Jako roślina uprawna rozpowszechniona w różnych częściach świata.
Łodyga
Dorasta do 150cm (w bardzo sprzyjających warunkach do 200cm), rozgałęziona.
Liście
Dłoniastosieczne o trzech do siedmiu lancetowatych odcinkach o piłowanym brzegu. Rośliny żeńskie posiadają gęstsze ulistnienie.
Kwiaty
Roślina dwupienna - rośliny męskie to płoskonki, płaskonie lub płoskuny, a żeńskie to głowacze. Kwiaty żeńskie zebrane po dwa w kątach małych liści w kłosy pozorne posiadają niepodzielony, pojedynczy okwiat. Kwiaty męskie barwy białozielonkawej zebrane w wiechy znajdujące się w kątach łuskowatych liści. Długość pojedynczego kwiatu do 6mm.
Owoce
Gładkie, słabo lśniące, jajowate orzeszki barwy szarożółtej o długości do 5mm
Wymagania
Roślina azotolubna (nitrofityczna) - najlepiej rozwija się na glebach bardzo bogatych w azot. ==============================================================================
Klasyczne Techniki Łaczenia Gatunkow.
Obrazek
Przełamywanie barier międzygatunkowych.
Proces krzyżowania międzygatunkowego jest długotrwały i wymaga znajomości stopnia pokrewieństwa krzyżowanych ze sobą gatunków oraz typów izolujących je barier. Istnieją dwa rodzaje mechanizmów izolujących - działające przed i po zapłodnieniu oraz wewnętrzne i zewnętrzne.
Typy barier miedzy gatunkowych i analiza barier mogących wystąpić pomiędzy wybranymi przez nas gatunkami.
izolacja geograficzna; interesujące nas gatunki mają różne miejsca występowania, odległe geograficznie i z tego powodu nie krzyżują się ze sobą. Przeniesione jednak w jedno miejsce mogą się bez trudu krzyżować
- Nie występuje
izolacja ekologiczna; gatunki zajmują różne siedliska na tym samym terenie, co wystarcza, aby nie dochodziło do hybrydyzacji
- Nie występuje.
izolacja sezonowa; gatunki rosną na tym samym terenie, ale kwitną w różnych porach; mieszańce pojawiają się tylko wtedy, gdy terminy kwitnienia obu gatunków zachodzą na siebie
- Nie występuje
izolacja czasowa dotyczy zróżnicowania w zdolności do pylenia i przyjmowania przez słupki ziaren pyłku w ciągu dnia; oznacza to np., że jeden gatunek pyli przed południem, ale słupki drugiego gatunku nie są przygotowane na przyjęcie tego pyłku i w ten sposób powstaje bariera uniemożliwiająca powstawanie mieszańców
- Nie występuje
izolacja etologiczna dotyczy wektorów przenoszących ziarna pyłku; u owadopylnych roślin może istnieć wielka specjalizacja owadów, które zapylają tylko jeden gatunek roślin; nawet jeżeli obok rośnie gatunek spokrewniony, nie zostanie on zapylony przez określony gatunek owadów; mieszańce mogą powstać wtedy, gdy owady zapylające nie mają szczególnych preferencji
- Nie występuje
izolacja mechaniczna jest spowodowana różnicami w budowie kwiatów, co uniemożliwia zapylaczom (np. owadom) przenoszenie pyłku na słupek kwiatu innego gatunku; jednak krzyżowanie jest możliwe dzięki zapyleniu przypadkowemu przez owady, które zwykle nie odwiedzają żadnego z interesujących nas gatunków
- Nie występuje
izolacja może być związana z systemem zapylania i zapładniania; gatunki samopłodne albo apomiktyczne krzyżują się w znikomym stopniu w porównaniu z gatunkami samoniezgodnymi ( = mającymi genetyczny system uniemożliwiający zapylenie własnym pyłkiem, np. seria alleli genu S u żyta, buraków, koniczyny czerwonej itp.)
- Nie występuje
izolacja gametofitowa polega na tym, że ziarna pyłku obcego gatunku nie kiełkują (kiedy gatunki są bardzo od siebie odległe taksonomicznie) albo kiełkują, ale łagiewki pyłkowe nie dochodzą do woreczka zalążkowego rośliny danego gatunku; jest to najpowszechniejszy mechanizm izolacyjny i najbardziej skuteczny z wymienionych dotychczas typów izolacji
Prawdopodobnie występuje. [ powiedzmy, że bez wątpienia występuje..]
Z Nią właśnie będziemy musieli się zmierzyć. Gdyby jej nie było konopie z chmielem krzyżowały by się od wieków ;P
izolacja gametyczna wyraża się tym, że po wniknięciu do woreczka zalążkowego łagiewka uwalnia jądra plemnikowe, ale nie dochodzi do zapłodnienia jądra wtórnego woreczka zalążkowego i nie rozwija się bielmo; ten typ bariery międzygatunkowej jest powszechny, np. u traw, a w szczególności dobrze zbadany u zbóż
Oby NIE !!!! niby jest to trawa, ale..
izolacja nasienna dotyczy zaburzeń lub zahamowania rozwoju zarodka mieszańcowego, w wyniku czego nie dochodzi do wytworzenia mieszańcowego nasienia
- Nie sadze.
ograniczona nieżywotność mieszańców F1 z powodu głębokiej niezgodności genetycznej obu gatunków, która powoduje zamieranie roślin mieszańcowych; barierę tę można przezwyciężyć przez zastosowanie kultur in vitro
- Wątpię.
sterylność mieszańców F1 jest najczęściej powodowana brakiem homologii między chromosomami należącymi do różnych genomów, pochodzących od różnych gatunków; w mejozie chromosomy takie nie koniugują ze sobą, wskutek czego cały proces jest bardzo zakłócony; w efekcie roślina mieszańcowa nie wytwarza funkcjonalnych gamet i nie zawiązuje nasion; barierę tę przezwycięża się przez podwajanie liczby chromosomów w komórkach somatycznych za pomocą kolchicyny
- 99,9% pewna
istnieją też bariery związane z wigorem mieszańców i ich zdolnością do ekspansji, do zajmowania nowych nisz ekologicznych i uzyskania przewagi nad gatunkami rodzicielskimi.
- Te nas obchodzą tyle ile zeszłoroczny śnieg.
Reasumując:
Po pierwsze trzeba w jakiś sposób obejść izolacje gametofitową.
Po drugie : Zwielokrotnić ilość chromosomów w otrzymanej Hybrydzie. Aby pozbyć się sterylności mieszańców F1
Metody: obchodzenia izolacji gametofitowej. Patrz obrazek:
Obrazek
1. Przycinanie słupka. Raczej się nie nadaje ;(
2. Przenoszenie słupka z skiełkowanymi pyłkami [ chyba troszku nie wykonalne ..]
3. Metoda mentora. Świetnie sprawdza się u kaktusów. Zakładamy, że będzie skuteczna:
Metoda mentora polega na zastosowaniu mieszaniny pyłku : z gatunku z którym zamierzamy skrzyżować nasza roślinę i jej własnego pyłku : pozbawionego życia. [ gotowanie nie wchodzi w grę ;P, najlepsze było by promieniowanie : hmm a może wystarczy kilkudniowe naświetlanie UV ?? albo .. stary nieżywotny już pyłek. ]
Oczywiście możliwe są 2 kierunki krzyżowania :
[ nie wiadomo który : jest lepszy : możliwe , że da się tylko w jednym kierunku.]
1. żeński chmiel + męska cannabis.
2. żeńska cannabis + męski chmiel.
W projekcie zakłada się zastosowanie pyłku uzyskanego z roślin żeńskich [ rewersja płci u konopi patrz:
http://forum.hyperreal.info/index.php?t=msg&th=1077& start=0&rid=87 ta sama technika powinna się sprawdzić w wypadku chmielu.]
Przełamanie niepłodności mieszańcowej F1.
Jak powszechnie wiadomo tradycyjną metoda jest traktowanie takich roślin kolchicyna:
Przeanalizujmy jak się to robi.
Metody kolchicynowania.
Obrazek
- metoda Averyego Kolchicynowanie nasion. Odpada, sprawdza się tylko w wypadku posiadania dużej ilości nasion. [ prawdopodobieństwo uzyskania mieszańcowych nasion jest niewielkie ;( ]
- Metoda Gyoffyego. Okładanie stożków wzrostu watą zamoczoną w 0.1 –0.2% roztworze kolchicyny.
Lub modyfikacja tej metody. Roztwór kolchicyny w 1.5% agarze lub w postaci pasty lanolinowej.
Zalety – możliwość kolchicynowania nie tylko młodych siewek, ale także kątowych pączków starszych pędów.
Inne substancje chemiczne mogące indukować powstawianie poliploidów.
Amiprophosmethyl (APM)
Nocodazole or methyl[5-(2-thienyl-carbonyl)-1H-benzimidazol-2-yl]-carbamat e
Oryzalin 3,5-Dinitro-N',N'-dipropylsulfanilamide [ herbicyd ]
Etc: herbicydy mogą oczywiście równie dobrze zabić na śmierć rośliny ;P
W wypadku uzyskania allopoliploidalnych pędów :
Nowy gatunek powinien być płodny - oczywiście z uwagi na zastosowanie wyłącznie żeńskich roślin : prawdopodobnie da się uzyskiwać nasiona jedynie poprzez : częściową rewersje płci. [-->:
http://forum.hyperreal.info/index.php?t=msg&th=1077& start=0&rid=87 ]
Aczkolwiek, możliwe jest, że nowy gat : będzie miał wrodzoną tendencje to tworzenia hermafrodytów. Skutki połączenia 2 odmiennych genomów są zupełnie nieprzewidywalne.
Nie można także przewidzieć wyglądu Nowego gatunku. Nie wiadomo czy będzie przypominał plącze, czy też bardziej krzaczki konopne. Niestety nie ma także pewności, czy uda się uzyskać gatunek który podobnie jak chmiel będzie rośliną wieloletnia rozmnażającą się poprzez rozłogi.
Autorzy są niezmiernie ciekawi także jak wyglądać będą kwiatostany nowego gatunku.
Projekt znajduje się w bardzo wczesnej fazie: wiec jak na razie żadnych konkretów.
Jedynie Hasła ;(.. Niestety KBN olewa nasz skromny instytut. Mamy jednakże nadzieje, że w związku ze wielkimi zmianami wprowadzanymi przez naszych nowych ukochanych przywódców, wkrótce zmieni się to na lepsze.
============================================================
Metody Biotechnologiczne.
Fuzja protoplastów.
Obrazek
Jak â€powszechnie†wiadomo można połączyć każde dwa protoplasty niezależnie od ich pochodzenia. Nie tylko 2 protoplasty roślinne ale także komórki roślinne i zwierzęce.
My jednakże zajmiemy się tylko otrzymywaniem mieszańców, a właściwie teoretycznymi podstawami, łączenia protoplastów roślinnych.
Mieszańce somatyczne.
Mieszańcem somatycznym nazywa się zregenerowane rośliny otrzymane w wyniku fuzji protoplastów komórek somatycznych. Nie będziemy się zajmowali opisem otrzymywania i prowadzenia kultur protoplastów. [przynajmniej na razie ..może przy następnej aktualizacji..] Przejedzmy od razu do krótkiej bardzo wybiórczej, dokonanej bez zbytniego wgłębiania się w szczegóły ;P, analizy i oceny różnych metod otrzymywania mieszańców somatycznych.
Cała procedura w największym skrócie wygląda tak.
I.
Izolacja i zmieszanie protoplastów dwu komponentów przeznaczonych do fuzji.
W tym przypadku będą to: protoplasty wybranej odmiany: bądź też protoplasty wybranego klonu Cannabis sativa. oraz protoplasty : Hummulus lupulus L. -> przy czym również w wypadku drugiego komponentu dobrze było by przeprowadzić selekcje odpowiedniej odmiany: szczególnie przydatna może się okazać któraś z uprawnych ras: wybrana z uwagi na plonowanie: odporność lub: skład wydzieliny gruczołów żywicznych: lub występowanie ich w większej ilości.
Oczywiście tak samo jak w przypadku wyżej opisanych metod klasycznych zakłada się połączenie protoplastów otrzymanych wyłącznie z roślin żeńskich.
II.
Fuzja. -> do wyboru są 3 metody: Opiszemy je pokrótce nie wnikając zbytnio w szczegóły techniczne.
- Fuzja chemiczna -> wykorzystująca glikol polietylenowy (PEG) który stymuluje fuzje w obecności jonów wapnia.
-
Elektrofuzja : przy
tej metodzie mieszaninę protoplastów umieszczoną pomiędzy 2 elektrodami poddaje się działaniu krótkiego przepływu prądu o częstotliwości od 0.5 MHZ do 4 MHz przy natężeniu pola od 40 do 500 V/cm. Na skutek tego tworzą się sznury protoplastów wzdłuż linii sił pola elektrycznego. Po czym poddaje się krótkotrwały impuls prądu stałego wywołujący elektroporacje błon protoplastów.
- łączenie pojedynczych protoplastów przy użyciu mikromanipulatora. Najbardziej obiecująca metoda: - przy czym nie miesza się: przy jej stosowaniu 2 rodzajów protoplastów.[ patrz punkt pierwszy]
Dlaczego jest to naszym nieskromnym zdaniem najbardziej obiecująca metoda – w dalszej części..
III.
Identyfikacja i selekcja komórek mieszańcowych.
W wyniku fuzji metodą chemiczna i ekektofuzji otrzymuje się skomplikowana mieszaninę protoplastów:
Po pierwsze 2 rodzaje protoplastów wyjściowych: - brak fuzji: I 3 rodzaje protoplastów fuzyjnych – w tym 2 homokariony : i jeden heterokarion. W mieszaninie występować będą także produkty fuzji wielokrotnych łączących 3 i więcej protoplastów.
Nas interesuje wyłącznie heterokarion.
.. dlatego właśnie te metody zupełnie nie przypadły naszemu skromnemu instytutowi do gustu: Po pierwsze mamy skomplikowaną mieszaninę, której selekcja opiera się na dosyć nieciekawych zasadach: np.: łączenia odporności na antybiotyki i niezdolności do wzrostu bez określonego składnika. Lub łączenia odporności na 2 różne czynniki chemiczne: ...
Na papierze wygląda to wszystko ładnie
Tyle, że trzeba najpierw mieć odpowiednie kultury protoplastów.. [ na razie darujemy sobie opisywanie metod wklejania genów odporności.. ;P]
Mechaniczna selekcja oparta na wyglądzie protoplastów, stosowana zwykle gdy niemożliwe jest zastosowanie protoplastów zawierających markery genetyczne umożliwiające selekcje masową : także nie za bardzo nam przypadła do gustu
IV.
Kultura komórek mieszańcowych i regeneracja roślin. -> czyli wyprowadzanie regenerowanych roślin z kultury kalusa: przy zastosowaniu dosyć standartowych technik używanych przy hodowli roślin in vitro.
Kombinacje jadrowo-cytoplazmatyczne otrzymane w wyniku fuzji.
Bezpośrednio po fuzji cytoplazma zawiera wszystkie organele komponentów fuzji. Ale zaraz po regeneracji sciany komórkowej i pierwszych podziałach zachodza procesy dopasowywania się do siebie wszystkich komponentów.
Skutkiem tego może być : eliminacja i/lub rekombinacja chromosomów. Segregacja organeli i/lub rekombinacja organellarnego DNA.
Końcowym efektem tego procesu jest powstanie komórek o innym składzie genetycznym niż wyjściowy.
W zależności od stopnia pokrewieństwa – chromosomy komponentów fuzji mogą współistnieć w jednej komórce albo mogą być częściowo lub całkowicie eliminowane.
Mogą powstawać zarówno mieszańce symetryczne: zawierające wszystkie chromosomy : jak i mieszance asymetryczne mające cześć chromosomów jednego z komponentów, przy czym stopień asymetrii może być bardzo różny. Obok komórek w których doszło do eliminacji tylko pojedynczych chromosomów mogą występować także takie u których wszystkie pochodzą jedynie od jednego komponentu rodzicielskiego.
Zależy to w dużym stopniu od pokrewieństwa pomiędzy komponentami użytymi do fuzji. Można także manipulować sztucznie tym procesem : np.: naświetlając protoplasty niewielkimi dawkami promieniowania jonizującego.
My zakładamy, że w wypadku tej pary fuzyjnej: raczej przeważać będą mieszańce symetryczne: zawierające obydwa zestawy chromosomów.
Rośliny zregenerowane z takich mieszańcowych komórek, powinny być bardzo podobne do tych uzyskanych metodami klasycznymi.
Z cała pewnością wystąpią pewne różnice co spowodowane będzie:
Segregacją chloroplastów ; - w wypadku dosyć blisko spokrewnionych komponentów obserwuje się losową segregacje: a zatem prawdopodobne będzie występowanie wśród mieszańców w przybliżonych proporcjach typów zawierających chloroplasty konopi lub chmielu.
Podobnie będzie w wypadku mitochondriów: z ta jednakże różnicą, że w ich przypadku może znacznie częściej niż w wypadku chloroplastów do rekombinacji i powstania orgalelli o odmiennej charakterystyce.
Wszystkie możliwe połączenia : czyli mieszacie cytoplazmatyczne: oraz jądrowe mieszańce symetryczne i asymetryczne otrzymuje się tylko wówczas gdy łączy się gatunki blisko spokrewnione. W wypadku mniej spokrewnionych dominuje cytoplazma jednego z rodziców. Większe będzie w takim wypadku zróżnicowanie mieszańców jądrowych.
Nie mam zielonego pojęcia jak to będzie wyglądało w tym przypadku
: ale stawiałbym raczej na to [kierując się: widzimise..] , że obydwa te gatunki należy traktować jako blisko spokrewnione.
Powstawanie różnorodnych mieszańców cytoplazmatycznych jest bardzo korzystne, ponieważ umożliwia wyselekcjonowanie z pośród regenerowanych roślin takich u których występują szczególnie korzystne cechy, które nigdy nie mogły by wystąpić u roślin otrzymanych klasycznymi metodami krzyżowania.
Przejdźmy teraz do cech mieszańców somatycznych:
Oczywiście wygląd: etc: nowego gatunku jest niezbyt przewidywalny: Można mieć jedynie pewność, że botanik oglądający taka roślinę od razu bezbłędnie zaliczy ja do właściwej rodziny : cannabeacae.
Zwykle przy tworzeniu takich mieszańców oczekuje się wystąpienia pewnych określonych cech: w tym przypadku są to: Obecność znacznych ilości THC w wydzielinie gruczołów żywicznych i wygląd odbiegający od typowego dla konopi. Marzy się także to aby roślina ta zachowała bardzo korzystne cechy chmielu – aby nadal była bylina: i łatwo rozmnażała się wegetatywnie poprzez rozłogi. [ dzięki czemu mogła by stać się :: uciążliwym i trudnym do wytępienia wieloletnim chwastem]
Fuzja protoplastów jest obecnie bardzo szeroko stosowana metoda otrzymywania nowych gatunków: odmian : itp...
Z bardziej interesujących od pomidorów : ziemniaków: czy kapusty warto tu wymienić np.:
Datura Straubii – nowy gatunek powstały poprzez połączenie genomów D.innoxia i D. stramonium. -> Wysoka produktywność suchej masy: + 25% większa zawartość skopolaminy niż u D innoxia
Datura hybrida -> połączenie D.innoxia i D.discolor – brak jakichkolwiek bliższych danych..
Cdn..
============================================================
Słownik terminów.
Alloploidalność - obecność zespołów chromosomów pochodzących z różnych gatunków (lub niekiedy rodzajów) w komórkach somatycznych jednego osobnika (alloploida). Genomy form wyjściowych mogą występować pojedynczo lub podwójnie (amfidiploidalność) albo nawet wielokrotnie(allopoliploidalność).
Allopoliploid (amfiploid) - organizm poliploidalny powstały na skutek skrzyżowania dwóch gatunków i zawierający zdwojone genomy każdego z typów rodzicielskich. Liczba chromosomów w takim mieszańcu jest sumą liczby diploidalnej chromosomów obu form rodzicielskich.
FUZJA KOMÓRKOWA.Łączenie się 2 protoplastów komórkowych w komórkę mieszańcową zwykle powiązane z fuzją jąder, uzyskiwane w warunkach eksperymentalnych; stwarza możliwość otrzymywania komórek mieszańcowych między b. odległymi organizmami, np. myszą i człowiekiem, a u roślin w wyniku regeneracji komórek mieszańcowych - całych roślin mieszańcowych (zw. mieszańcami somatycznymi); fuzja komórkowa jest szeroko wykorzystywana w badaniach nad rakiem.
Mutacja genomowa
[
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mutacja_genomowa ] Mutacje genomowe, mutacje chromosomowe liczbowe polegają na:
utracie lub występowaniu dodatkowych pojedynczych chromosomów - wskutek zaburzeń rozdziału chromosomów w mitozie bądź mejozie
zwielokrotnieniu całego genomu - w wyniku zniesienia rozdziału wszystkich chromosomów (poliploidalność)
Istnieją również zmiany dziedziczne dotyczące liczby chromosomów. Można je podzielic na trzy rodzaje:
aneuploidia
euploidia, które dodatkowo dzielą się na:
autopoliploidia
allopoliploidia = amfiploidia
TAKSONOMIA EKSPERYMENTALNA - dział taksonomii posługujący się metodami doświadczalnymi w celu uzyskania danych dla wyróżnienia jednostek taksonomicznych oraz poznania stopnia ich pokrewieństwa. T.e. posługuje się techniką uprawy krytycznych form roślinnych w możliwie jednolitych warunkach, co pozwala na odróżnienie zmienności dziedzicznej od zmienności kodyfikacyjnej, oraz technikami cytogenetycznymi (krzyżowanie krytycznych form roślinnych i obserwacja przebiegu mejozy u mieszańców, a także badanie ich płodności). T.e. posługuje się często własnym systemem jednostek, dla wyróżnienia których podstawowym kryterium jest istnienie barier izolacyjnych (zob. izolacja), nie pozwalających na swobodny przepływ genów z jednej jednostki taksonomicznej do drugiej. Tak definiowane jednostki nie zawsze pokrywają się z -jednostkami taksonomicznymi klasycznej taksonomii roślin. Podstawowymi jednostkami t.e. są: ekotyp - osobniki tu nale